Bezoek aan Antwerpen
Niet simpel: autofreaks die een
meeting houden in Antwerpen willen uiteraard de stad zien, maar dan
moeten ze met het openbaar vervoer... Bezoek aan de stad betekende
selecteren, maar vooral "schrappen".
Rondleiding:
De beslissing over wat, wanneer te gaan bezoeken liet ik over aan "Nic Coppens".
Oud-collega die de mensen goed aanvoelt en een meester is in het
aanpassen aan de omstandigheden.
We namen dus de bus op de Wapenstilstandlaan, vlakbij het hotel. Graag
had ik nog het trammuseum bezocht maar gebrek aan tijd, in de stad namen
we de metro naar Linkeroever. De esplanade aan de ingang van de
voetgangerstunnel biedt een mooi overzicht over de "roots" van
de stad en de voetgangerstunnel is een unieke locatie: 750m wandelen
onder de rivier. We gingen niet naar de Kloosterstraat (brocanteries),
niet naar de huis van "Van Dyck", we gingen niet naar de mode-wijk,
Nic bracht ons naar de Vrijdagse Markt en het Plantin & Moretusmuseum.
Op de Vrijdagmarkt is op zaterdag niet zoveel te zienmaar we mochten
eventjes kijken naar de binnentuin van Plantin.
|
Het Plantin museum is een
dagbezoek waard maar ook dat hebben we overgeslagen en Nic bracht ons naar
de plaats dichtst bij het thans verloren centrum van Antwerpen: het Steen
met Semini vruchtbaarheidsgod, alle Antwerpenaren zijn "Seminees
kinderen".
In sneltreinvaart: De Lange Wapper,
stadsomwalling, Vleeshuis, Burchtgracht, Poesje, stadhuis, niet naar Carolus
Borromeus, niet langs Sint Paulus, niet langs het Conscience pleintje, geen
bolleke gedronken in den Engel, geen universiteitskwartier maar ineens naar
De Vagant. Onthou De Vagant and De Groote Witte Arend in the Reyndersstraat
als je Antwerpen bezoekt en je wil eten of drinken; vergeet De Pelgrom in the
Pelgrimstraat niet, alhoewel je daar niet meer mag roken (idiote wetgeving).
In De Vagant kregen we een Breugheltafel voorgeschoteld zoals die normaal
wordt opgediend in de Groote Witte Arend.
Na het
middageten bezochten we de kathedraal, grootste kerk van de lage landen
en ik denk dat weinig torens in de streek zoveel geschiedenis =
menselijke beestenstreken hebben zien gebeuren in het verleden.
Na een kritische blik (van Sylvia) op
Rubens' duim gingen we naar het Rubenshuis.
Op gefundeerd verzoek wandelden we ook
tot in de Spoorwegkathedraal - Centraal Station over Meir en De Keyserlei.
Ongelooflijk dat we niemand verloren zijn in de drukte. Gelukkig waren de
weersvoorspellingen niet zo uitnodigend. De diamantwijk was verlaten - Sabbath.
Het Centraal Station is maar echt
indrukwekkend als je het vóór de restauratie hebt gekend.
We besteedden geen aandacht aan de Dierentuin, noch aan Aquatopia.
Juist
op tijd geraakten we in de Irish Pub op de De Keyserlei; we merkten nog
geen uitgesproken uitdrogingsverschijnselen, maar het zou niet meer lang
geduurd hebben.
Terug naar het hotel, en eindelijk
tijd om auto's te kijken
Nadien
kwam dan het Campanile - feestdiner. Had ik eigenlijk wel een beetje
schrik van, - meer dan 20 man - maar ik moet toegeven dat de fysisch
beperkte mogelijkheden van de keuken toch netjes gemaskerd worden onder
meer door de gevarieerde buffets. Proficiat
Recent hoorde ik van een kennis -
die daar elk weekend uit eten gaat - dat de prijs-kwaliteit verhouding erg
goed zit voor het grill-restaurant. |